prywata

Przestaję wierzyć, że ta sesja egzaminacyjna wreszcie dobiegnie końca, jestem już zmęczona. Obiecuję, że wrócę do Was, jak tylko uporam się z samą sobą i z tym wrednym, uporczywym szkolnictwem. Przemęczenie nie sprzyja pisaniu wszelakich postów, także wybaczcie mą nie wylewność dzisiejszą. Zostawiam Was z wierszem, który napisałam już jakiś czas temu... Trzymajcie, proszę kciuki za schorowaną Pandorcię... :)

Serce pęka mi ze zmęczenia. 

Wrażenia pograniczne zanikają

jedno ciało wiele dusz

jakbym nie mogła

zamknąć w dłoni

pierwiastka szczęścia

szczelnie otulić się

płomieniem krwi

rozgrzewającym dłonie

każde pytanie niewypowiedziane

kiełkuje w sercu 

zachłannie pragnę

zachłannie chcę

chcę byś zauważył

chcę byś odwzajemnił

chcę byś nie odchodził

Skrupulatnie zapisuję stan

swojego umysłu

niezmącenie krążące w powietrzu

trafia w czuły punkt

zaczerpnę ze studni nicości

odrobinkę suchości liter ułomnych

i zapiszę po raz ostatni

chcę byś tu był

chcę byś otworzył serce

chcę byś zrozumiał

kasztanowe oczy krążące

po twarzy zdają się nic nie mówić

krnąbrność wszechrzeczy otumania

i z każdym końcem

wszystko staje się jaśniejsze

ze śmiercią mi do twarzy

jedynie pod wodą

nie oddejdę

nigdy nie znajdę miejsca dla siebie

zranione serce zawsze wie więcej

modlitwy drżących ust

szepczą nieskładne pocałunki

już nigdy

przeszłość nie stanie się tą chwilą

już nigdy

przyszłość nie złączy mnie z tobą

zamknij więc mnie w drewnianej trumnie złudzeń

i pochowaj na dnie 

pod wodą

zbyt głęboką

byś mógł pamiętać

byś mógł dojrzeć

~26.11.2012, 23:09, poniedziałek, inspiracje piosenkami Ellie Goulding