2012-06-28

Pałac północy, Carlos Ruiz Zafón

Sięgając po tę książkę, zdawałam sobie sprawę, że jest to jedna z pierwszych napisanych przez Carlosa Ruiz Zafóna. Zdawałam sobie również sprawę, że jest to książka skierowana głównie do młodzieży, choć wydaje mi się, że jeśli chodzi o "Pałac Północy" nie ma ograniczeń wiekowych. Ja mając dwadzieścia trzy lata bawiłam się tak samo dobrze, jak pewnie i szesnastoletni czytelnik. Nie da się ukryć, że moje drugie spotkanie z prozą tego hiszpańskiego autora (wcześniej pisałam o "Cieniu wiatru" i o autorze tutaj) było całkiem udane... choć nie do końca.

Tłumaczenie: Katarzyna Okrasko, Carlos Marrodán Casas
Tytuł oryginału: El Palacio de la Medianoche
Wydawnictwo: Muza S.A.
Data wydania: kwiecień 2011
ISBN: 978-83-749-5978-0
Liczba stron: 288
Ben razem z grupką przyjaciół zakładają  stowarzyszenie, o którym tylko oni wiedzą. Owe stowarzyszenie jest jedyną odskocznią dla nich od szarej codzienności. Mieszkając w sierocińcu  St. Patrick's czekają na dzień szesnastych urodzin, kiedy to według prawa staną się pełnoletni i będą mogli opuścić swój doczesny dom. Pewnej nocy, w 1932 roku, kiedy nadchodzi ten wyczekiwany moment Ben i reszta członków stowarzyszenia poznają Sheere. Po wysłuchaniu jej przejmującej opowieści postanawiają jej pomóc odnaleźć dom jej zmarłego ojca. Nie wiedzą wówczas, że to ostatnie zadanie przed rozwiązaniem stowarzyszenia będzie to jedna z najniebezpieczniejszych przygód ich życia...

"Pałac Północy" to niesamowita historia, w której pełno jest tajemnicy. Mrok okala niemalże wszystkie stronice i, mimo że akcja toczy się w słonecznej Kalkucie, ten mrok dosięga również naszych bohaterów. Tajemnica, którą odkrywają stopniowo zdaje się być jednocześnie czymś fascynującym ale i przerażającym. Pięknie naszkicowane miejsca, to jest to co lubię najbardziej u Zafóna, nie szczędzi zdań na dokładne oddanie miejsca. Dzięki temu buduje klimat książki. Fabuła nie jest skomplikowana, ale przyciąga swoją innością. Oryginalność tkwi nie tylko w miejscu akcji, ale również w kreowaniu bohaterów. Każdy z nich jest przedstawiony szczegółowo. Każdy z nich ma swój własny, niepowtarzalny charakter- co dokładnie jest opisane na kartach książki. Czyta się naprawdę szybko i przyjemnie. Akcja wciąga, bo jest dynamiczna. Opowieści bohaterów są żywe i ciekawe.

Oprócz zalet tej książki, są i wady, które mi osobiście przeszkadzały. Za bardzo czuć, że jest to książka dla młodszego czytelnika (ale jak już we wstępie napisałam, nie jest to aż takie ważne w odbiorze tej pozycji), krwawe sceny nie są aż tak krwawe, mrok nie jest aż tak mroczny - to inny Zafón, niż ten, którego poznałam. Może i dlatego właśnie źle oceniam tę książkę. Może jestem zbyt krytyczna? Książka ta bowiem, nie zachwyciła mnie. Nie sprawiła, że po skończeniu czułam ukłucie żalu. Przeczytałam, dobrze bawiłam się ją czytając, ale zabrakło mi czegoś. Jakiejś głębi. Ot, czytadło na jeden raz. Lekkie i przyjemne.

Polecam, choć nie oczekujcie po niej czegoś więcej. Zachwyca natomiast przyjaźń bohaterów. Rozczula, bo w dzisiejszych czasach ciężko taką znaleźć. I to jest największy plus tej książki. Przyjaźń do samego końca.

Moja ocena: 4-


19 komentarzy:

  1. Czytałam i muszę przyznać, że jest to jedna z lepszych książek tego autora. Zaskoczyła mnie w niej jej fabuła oraz niebanalnie bohaterowie, którzy naprawdę potrafią przyciągnąć wzrok. Jedyne co mi się w nie nie spodobało to zakończenie, które jakoś mi w ogóle nie pasowało do tej historii. Mimo wszystko darzę to książkę dużym sentymentem i mam zamiar do niej niedługo wrócić. :D

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Widzisz, też byłam zaskoczona fabułą, ale znając inną książkę autora, poczułam się lekko zawiedziona. Brakowało mi czegoś w niej, niestety. Zobaczymy, jak będzie z jego innymi książkami :)

      Usuń
  2. Bardzo chętnie przeczytam tę książkę, pomimo nie najlepszej oceny :) Swoją przygodę z Zafonem również zaczęłam od "Cienia wiatru", więc bardzo możliwe, że również odrobinkę się rozczaruję...

    OdpowiedzUsuń
  3. Mam na półce i w planach wakacyjnych :)

    OdpowiedzUsuń
  4. Właśnie skończyłam czytać tego autora Więźnia Nieba i jestem zachwycona, i w planach mam wszystkie jego książki !

    OdpowiedzUsuń
  5. ja planuję Grę anioła na te wakacje :) Pałac północy muszę odłożyć na później :)

    OdpowiedzUsuń
  6. Z młodzieżówek Zafóna został mi do przeczytania "Pałac Północy" tylko. Mniej więcej wiem, czego mogę się spodziewać, więc nie nastawiam się na szczególnie mroczna historię.

    OdpowiedzUsuń
  7. Zafóna jeszcze nie znam. Na całe szczęście wielki wstyd zmusił mnie do zakupienia jego dwóch dzieł i w nie długim czasie zacznę "Cień wiatru" :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ja "Cień wiatru" już czytałam i mi się znacznie bardziej podobała niż "Pałac Północy" :) Czekam zatem na Twoje wrażenia i życzę udanej lektury! :)

      Usuń
  8. Z Zafonem się zatrzymałam na Księciu mgły. Trzeba kiedyś nadrobić zaległości ;]

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. A ja właśnie jeszcze "Księcia Mgły" nie czytałam :) więc pewnie też nadrobię zaległości niedługo :)

      Usuń
  9. uwielbiam Zafona i jego książki
    przeczytałam prawie wszystkie, które ukazały się na naszym rynku [poza "Księciem Mgły" i "Więźniem nieba"]
    pozdrawiam serdecznie i życzę Ci miłego dnia!

    OdpowiedzUsuń
  10. Tej książki Zafona jeszcze nie czytałam, ale mam zamiar to zmienić jeszcze w te wakacje jeśli mi się uda ;)

    OdpowiedzUsuń
  11. Książka leży na mojej półce, jednak jakoś nie mogę się przemóc by po nią sięgnąć. Co prawda zaczęłam, lecz odłożyłam. No, ale Zafon to Zafon, po ciężkim początku może być ciekawiej.
    Co do "Księcia Mgły" rozmawiałam ostatnio z koleżanką - bloggerką i ona mówiła, że ta "zielona" pozycja" jest o wiele lepsza niż książka recenzowana przez Ciebie.

    PS. Masz wprost piękny szablon. Sama robiłaś?

    OdpowiedzUsuń
  12. książkę wspominam bardzo pozytywnie, a na tle współczesnych młodzieżówek wypada nawet bardzo dobrze.

    OdpowiedzUsuń
  13. Widzę, że masz lepsze zdanie niż ja o "Księciu mgły", ale i tak raczej nie sięgnę. Chyba, że jakoś wpadnie mi w ręce ;)

    OdpowiedzUsuń
  14. Chętnie bym przeczytała. Tego autora szczerze mówiąc nie kojarzę, a widzę, ze chyba warto to zmienić :-)

    OdpowiedzUsuń

Follow